ترجیعات در دیوان اشعار ادیب الممالک فراهانی

1 این چه مشروطه منحوسی بود که در رنج بر این خلق گشود

2 این چه برق است که از خرمن ملک برد بر چرخ نهم شعله و دود

3 این چه عدل است که از ما بستد هرچه بخشنده ی منان بخشود

4 گرچه مشروطه نبود این ترتیب جو بما داده و گندم بنمود

1 غدیر خم رسید ای ساقی گلچهره می باید مئی کو یادگار از دولت کاوس کی باید

2 بصحرا در شدن با لاله روئی نیک پی باید در آنجا ساختن عود و رباب و چنگ و نی باید

3 ز رشک روی دلبر عارض گل غرق خوی باید چمن پر ماه و پروین باغ پر زهره و جدی باید

4 طرب در باغ اکنون در سرا هنگام دی باید گر امروز این طرب از دست بگذاریم کی باید

1 نگفتم از پس سختی بیاید روز آسانی نگفتم چرخ آبادی پذیرد بعد ویرانی

2 تو می پنداشتی کانی غم که باشد در فراوانی نخواهد رایگان رفتن ز بس دارد گرانجانی

3 کنون دیدی که ماه روزه از تایید یزدانی چو شد پیمانه اش پر رفت با آن سخت پیمانی

4 بیامد غره شوال و زد کوس جهانبانی ببام گنبد گردنده چون شاپور ساسانی

1 دست شوی ای طبیب ازین بیمار محتضر را به حال خود بگذار

2 منشین در کنار بیماری که سلامت ازو گرفته کنار

3 سود ندهد دوا و معجونت که طبیعت فتاده است از کار

4 جانش اندر لب است و ناله به دل هان بسختی گلوی او مفشار

1 دست شوی ای طبیب ازین بیمار محتضر را به حال خود بگذار

2 منشین در کنار بیماری که سلامت ازو گرفته کنار

3 سود ندهد دوا و معجونت که طبیعت فتاده است از کار

4 جانش اندر لب است و ناله به دل هان بسختی گلوی او مفشار