مسمطات در دیوان اشعار ادیب الممالک فراهانی

1 قدم گذار بدیوان عالی و بشناس که کیست آنکه بکرسی نشسته چون نسناس

2 بگرد وی بنگر چند تن خدا نشناس مگو که چرخ عجب مهره ای فکنده بطاس

3 نظر نما بنگر صورت هیولا را بجای طوطی و طاوس بین قولا را

4 به حکمرانی بنگر جوان . . . را معین و یاور و یارش به بین شمولا را

1 آرم از قول بزرگان مه برون از زیر ابر طاعت عالم کنم تا بشکنم بازار جبر

2 گرم گردم در تماشای پلنگ و شیر و ببر منع نتوانم نمود از مردم بی تاب و صبر

3 روزگاری شد که من تقلید دنیا می کنم سینه پرشور و فغان سر پر ز سودا می کنم

4 اهل دنیا را درین دنیا تماشا می کنم همچو موسی روی خود در طور سینا می کنم

1 سال نهمین است که این ملت بیدار با خون خود آمد بحق خویش خریدار

2 شد نور عدالت ز پس پرده پدیدار پوشید بتن خلعت نو سرو و سپیدار

3 زد شاهد مشروطه صلا از پی دیدار تا در قدمش جان گرامی بسپارند

4 آورد دبیر فلکی لوح و قلم را بسترد ز دیوان قضا نام ستم را

1 چو دلها را بتان کاشانه کردند در اشگ از بصرها دانه کردند

2 سر زلف پریشان شانه کردند زمان را در جهان افسانه کردند

3 چو سامانش ز هستی گشت مختل غمش بر عیش و شادی شد مبدل

4 سر و کارش به مستی شد محول می لاتقنطوا از روز اول

1 برخیز شتربانا بربند کجاوه کز چرخ همی گشت عیان رایت کاوه

2 در شاخ شجر برخاست آوای چکاوه وز طول سفر حسرت من گشت علاوه

3 بگذر به شتاب اندر، از رود سماوه در دیده من بنگر دریاچه ساوه

4 از رود سماوه ز ره نجد و یمامه بشتاب و گذر کن سوی ارض تهامه