غبار همدانی

ساقیا خیز که من نیز برآن برخیزم

خرم آنروز که دیوانه وش اندر طلبت

اگرم باد صبا بوی تو آرد به مشام

وه که سودای تو نگذاشت به بازار جهان

ساقیا گر قدحی خمر پیاپی بدهی

گر به پیری روم از عشق تو در خاک چه باک

کاش سیلاب سرشکم نفسی ننشیند