اَقبِلِ الساقی برَیحانٍ از ظهیر فاریابی ملمعات 1
1. اَقبِلِ الساقی برَیحانٍ و راح
هاتِها تَفتَرُّعَن ثَغرِالمِلاح
1. اَقبِلِ الساقی برَیحانٍ و راح
هاتِها تَفتَرُّعَن ثَغرِالمِلاح
1. بزرگوارا من در میان اهل عراق
به نعمت تو که محسود همگنان بودم
1. خسروا!ابر رحمت تو کجاست
تا ز فیضش به فتح باب رسم
1. در پرده خوشدلی کسی را راهی ست
کو را سروکار با چو تو دلخواهی ست
ظهیر فاریابی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 6 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای ظهیر فاریابی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: ظهیرالدین ابوالفضل طاهر بن محمد فاریابی (۵۵۰ - ۵۹۸ ه.ق) از قصیدهسرایان بزرگ قرن ششم در فاریاب (در نزدیکی بلخ) زاده شد. مدتی را در نیشابور به سر برد و پس از وفات در مقبرةالشعرای تبریز به خاک سپرده شد.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار ظهیر فاریابی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.