عاشقان از اجل نیندیشند از سلطان ولد ولدنامه 144
1. عاشقان از اجل نیندیشند
زانکه با مرگ از ازل خویش اند
1. عاشقان از اجل نیندیشند
زانکه با مرگ از ازل خویش اند
1. شست بر جاش شه جلال الدین
رو بدو کرد خلق روی زمین
1. جوی در خود ورا چو جویانی
خیره هر سوی از چه پویانی
1. زان مریدان صلاح دین بدیک
که از او داشت نور حور و ملک
سلطان ولد یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 7 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای سلطان ولد معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: بهاءالدین محمد بن جلالالدین محمد بن بهاءالدین محمد معروف به سلطان وَلَد و متخلص به ولد (۲۵ ربیعالثانی ۶۲۳ ق. حدود ۶۰۵ ش. لارنده - ۷۱۲ ق. ۶۹۱ ش. قونیه) فرزند بزرگ جلالالدین مولوی - شاعر و عارف نامدار ایرانی پارسی گوی - و جانشین و خلیفهٔ او در طریقه مولویه است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار سلطان ولد را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.