امروز ز نو دلبر ما خوی دگر داشت از شاهدی دده غزل 27
1. امروز ز نو دلبر ما خوی دگر داشت
ما واله و او روی و نظر سوی دگر داشت
1. امروز ز نو دلبر ما خوی دگر داشت
ما واله و او روی و نظر سوی دگر داشت
1. دل و جگر به غم تو کباب شد هر دو
سرای دیده و دل هم خراب شد هر دو
1. امشب دلم به فکر دهان تو تنگ بود
وز صبح با خیال خودم تیر جنگ بود
1. شد خاک راه این سر سودا نوشت ما
این شد مگر ز روز ازل سرنوشت ما
ابراهیم شاهدی دده یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 10 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای ابراهیم شاهدی دده معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: ابراهیم شاهدی دده مغلوی (زاده به سال ۸۷۵ قمری در شهر مغله، درگذشته به سال ۹۵۷ قمری)، ادیب و صوفی عثمانی و شیخ زاویهٔ مولویه بود. پدرش صالح مغلوی در ایران تحصیل کرده بود و به زبان فارسی مسلط بود و هم او به فرزندش فارسی آموخت.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار ابراهیم شاهدی دده را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.