باب اول - فصل اول در سعادت نامه شیخ محمود شبستری

1 بر جُنَید ابلهی گرفت این دَقْ که چه داری دلیل هستی حق

2 پیر دم زد ز عالم ارواح گفت: اغنی الصّباح عن مصباح

3 صبح را نیست حاجتی به چراغ نور خود دارد از چراغ فراغ

4 همه عالم فروغ نور خور است چه مجال چراغ مختصر است