بر وجود تو ای الاهبه حق از شبستری سعادت نامه 1
1. بر وجود تو ای الاهبه حق
هست هر ذرّهای گواه به حق
بهر تأکید آیت قرآن از شبستری سعادت نامه 2
1. بهر تأکید آیت قرآن
بشنو از عقل واضح برهان
به محیط افکن ای خرد زورق از شبستری سعادت نامه 3
1. به محیط افکن ای خرد زورق
جای باطل نماند «جاء الحق»
بر جُنَید ابلهی گرفت این دَقْ از شبستری سعادت نامه 4
1. بر جُنَید ابلهی گرفت این دَقْ
که چه داری دلیل هستی حق
هدهدی را مگر ز طالع شوم از شبستری سعادت نامه 5
1. هدهدی را مگر ز طالع شوم
گذر افتاد بر خرابۀ بوم
ای که اندر حجاب ماندستی از شبستری سعادت نامه 6
1. ای که اندر حجاب ماندستی
آیت نور را نخواندستی
در خودی کردهای خدا را گم از شبستری سعادت نامه 7
1. در خودی کردهای خدا را گم
این انتم فانّه معکم
دید یک عاشق از دل پر تاب از شبستری سعادت نامه 8
1. دید یک عاشق از دل پر تاب
حضرت حقتعالی اندر خواب
منکر حق طبیعی آمد و بس از شبستری سعادت نامه 9
1. منکر حق طبیعی آمد و بس
آن خر بدگهر، سگ ناکس
وحدت حق چو مرکزی است بسیط از شبستری سعادت نامه 10
1. وحدت حق چو مرکزی است بسیط
ما همه نقطههای دور محیط
منشأ این خلاف شد میمون از شبستری سعادت نامه 11
1. منشأ این خلاف شد میمون
ابن دیصان کافر ملعون