باب سوم در سعادت نامه شیخ محمود شبستری

1 نصّ قرآن به نام خالق ما وارد است قوله «له الاسما»

2 حضرت حق گشوده عزّ و علاه در قرآن به لفظ «بسم اللّه»

3 اسمش این گنج را کلید آمد هرچه هستی است زو پدید آمد

4 لفظ اللّه اسم حضرت ذات غیر از آن جمله اسمهای صفات

1 عقل را نیست تاب معرفتش چون نهد نام و کی کند صفتش

2 نود و نه اشارت است بدان که نداند خرد تمامی آن

3 شرع باید که تا کند تعریف مذهب راست چیست جز توقیف

4 به قیاس خرد نشاید گفت نام حق وین سخن نباید گفت

1 اسم باری است چون طلسم وجود بر عدم زو فتاده نام وجود

2 بود هر بوده​ای ز اسمی خاص هر یکی زو گرفته قسمی خاص

3 هستی ونیستی بدو راجع هم ز تقدیر معطی و مانع

4 همه افعال را چو اسبابند همه املاک را چو اربابند

1 بونجیب آنکه بود شیخ مهین چونکه کردی به سالکی تلقین

2 نزد خویشش به ناز بنشاندی نام​های خدا بر او خواندی

3 پس نظر کردی از پی تدبیر تا کدامین کند در او تأثیر

4 از هر آن اسم کو شدی ز مقام گفتیش ذکر کن بدین به دوام