از دور زمان دلم کباب است از صامت کتاب النصایح و التنبیه 1
1. از دور زمان دلم کباب است
بشنو که عجب پر انقلاب است
داد دوشینه مرا هاتف غیبی آواز از صامت کتاب النصایح و التنبیه 2
1. داد دوشینه مرا هاتف غیبی آواز
کای بزند تن و طالب خلوتگه راز
دلم ز خلق جهان و جهان ملال گرفت از صامت کتاب النصایح و التنبیه 3
1. دلم ز خلق جهان و جهان ملال گرفت
شبی بستر خوابم چنین خیال گرفت
گوشت کن ای مست غفلت تا که هشیارت کنم از صامت کتاب النصایح و التنبیه 4
1. گوشت کن ای مست غفلت تا که هشیارت کنم
تا یکی در خواب خواهی ماند بیدارت کنم
ز دولت نخل امید کسی گر بارور گردد از صامت کتاب النصایح و التنبیه 5
1. ز دولت نخل امید کسی گر بارور گردد
بباید با ضعیفانش محبت بیشتر گردد
نه تنها سیرم از مالم که عالم هم نمی‌خواهم از صامت کتاب النصایح و التنبیه 6
1. نه تنها سیرم از مالم که عالم هم نمی‌خواهم
پی راحت می عشرت ز جام جم نمی‌خواهم
دوش با جسمی پر از اندوه‌جانی پر ملال از صامت کتاب النصایح و التنبیه 7
1. دوش با جسمی پر از اندوه‌جانی پر ملال
برگزیدم خلوت دل چون برون از قبل و قال
از قضا روزی مرا شد سوی قبرستان گذار از صامت کتاب النصایح و التنبیه 8
1. از قضا روزی مرا شد سوی قبرستان گذار
دیدم اندر خواب حسرت خفتگان بی‌شمار
دردا که شده فتنه و آشوب جهانگیر از صامت کتاب النصایح و التنبیه 9
1. دردا که شده فتنه و آشوب جهانگیر
دین می‌رود از دست چو از بحر کمان تیر
ای به جان افکنده در لیل و نهار از صامت کتاب النصایح و التنبیه 10
1. ای به جان افکنده در لیل و نهار
در هوای درهم و دینار
بیا ای دل دمی بنشین و گوش هوش با من کن از صامت کتاب النصایح و التنبیه 11
1. بیا ای دل دمی بنشین و گوش هوش با من کن
ز دریای نصیحت گوهر غلطان به دامن کن
خوش آن دل که دایم بلا می‌پسندد از صامت کتاب النصایح و التنبیه 12
1. خوش آن دل که دایم بلا می‌پسندد
می از ساغر ابتلا می‌پسندد