بیا که سوخت ز شوق تو لاله در صحرا از سلیم تهرانی غزل 81
1. بیا که سوخت ز شوق تو لاله در صحرا
بود به راه تو چشم غزاله در صحرا
1. بیا که سوخت ز شوق تو لاله در صحرا
بود به راه تو چشم غزاله در صحرا
1. ای کشیده می از قرابهٔ صبح
خفته بر مخمل دوخوابهٔ صبح
1. شیخ است و خودآرایی بسیار و دگر هیچ
چون صبح، همین شانه و دستار و دگر هیچ
1. سرم چو گوی به میخانه بی درنگ دود
دلم چو گوهر غلتان به تار چنگ دود
سلیم تهرانی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 11 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای سلیم تهرانی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: محمدقلی بیگ طرشتی تهرانی متخلص به سلیم (وفات ۱۰۵۷ قمری) شاعر ایرانی و از شاعران فارسیزبان دربار مغولان هند در نیمهٔ اول سدهٔ یازدهم هجری قمری بود.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار سلیم تهرانی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.