ملحقات - قصاید در دیوان اشعار ادیب صابر

1 نماز شام چو صحبت بریدم از ماوی بریده گشت طریق سلامم از سلمی

2 به عزم ره سه مسافر موافقت کردیم مه از سپهر و شب از مشرق و من از ماوی

3 چو بخت بر لب جیحون فکند رخت مرا به هم شدند سه جیحون ز گریه ام در وی

4 یکی ز اب و دو از خون سه از دو دیده من ز درد و داغ وطن خون گریستند همی

1 دلم عاشق شدن فرمود و من برحسب فرمانش در افتادم بدان دردی که پیدا نیست درمانش

2 پریشان زلف دلبندی دلم بربود و هر ساعت پریشان کرد حالم را سر زلف پریشانش

3 قرار و خواب و شیرینی ز جان و چشم و عیش من ببردند از بن دندان لب شیرین و دندانش

4 لبش یاقوت خندان است و گریانم نبیند کس اگر وقتی ظفر یابم بدان یاقوت خندانش

1 نهاد دولت جاوید در زمانه قدم کشید رایت اقبال بر ستاره علم

2 گرفت عرصه عالم مثال روضه خلد نمود ساحت گیتی جمال باغ ارم

3 بقا به صحن جهان بر نوشت نامه مهر فلک ز روی زمین درنوشت جامه غم

4 ز جویبار سلامت دمید چهره گل به کشتزار سعادت رسید بهره نم

1 اگر چه داد سخن در زمانه من دادم ستاره وار زمانه نمی دهد دادم

2 زمانه گرچه زمن یافته است روزی داد چرا به من ندهد آنچه من بدو دادم

3 رهی نماند زنظم سخن که نسپردم دری نماند زلفظ دری که نگشادم

4 به شعر من همه اهل زمانه دل شادند چه اوفتاد مرا کز زمانه ناشادم

1 ای نموده تیره تیره سلسله بر ارغوان وی کشیده خیره خیره، غالیه بر گرد آن

2 هر زمان زان تیره تیره تیره روی ابر و میغ هر زمان زان خیره خیره خیره بوی مشک وبان

3 رسته داری رشته رشته زیر گوهر در ناب بسته داری پشته پشته زیر کتان پرنیان

4 هر زمان زان رشته رشته، رشته گوهر خجل هر زمان زان پشته پشته، پشته نسرین نوان