ترکیبات در دیوان اشعار ادیب صابر

1 شادم زدل که عاشق آن زلف دلکش است از عشق عشق اوست که با دل مرا خوش است

2 زلفین او کشم که سر زلف او مرا دلبند و دلفریب و دلارام و دلکش است

3 طوفان زآب خیزد و تا عاشقم بر او از عشق در دلم همه طوفان آتش است

4 حسن و جمال و نقش و نگار و بت و بهار گر دل برند نزد رخش جای هر شش است

1 تا زبرج حوت آهنگ حمل کرد آفتاب در حمل در هر نباتی صد عمل کرد آفتاب

2 هر دو شاخی بر کمر بستند چون جوزاکمر تا سریر شاهی از برج حمل کرد آفتاب

3 در میان زاغ و بلبل مشکلی افتاده بود در حمل هر مشکلی کافتاد حل کرد آفتاب

4 روضه فردوس گشت از ماه تا ماهی جهان چون زماهی بر فلک منزل بدل کرد آفتاب

1 باحسن باغ و فر بهار و جمال گل نیکوست حال ما که نکو باد حال گل

2 پر نقش آزری شد و پر صورت پری باغ از بهار خرم و چشم از جمال گل

3 گل بوی و باده نوش به دیدار گل که هست امروز روز باده و امسال سال گل

4 با گل نشین و نغمه بلبل سماع کن پیش از رحیل بلبل و پیش از زوال گل

1 ابر فروردین فرو شوید همی رخسار گل وقت دیدار گل آمد حبذا دیدار گل

2 خرما روزا که ما را تازه و روشن شده ست عشق با دیدار باغ و دیده با رخسار گل

3 گر ز شادی روی ما چون گل نباشد عیب چیست باده چون گل به دست و پیش ما انبار گل

4 ای به رنگ خوب و بوی خوش دماغ و دیده را آشکارا کرده روی و زلف تو، اسرار گل

1 تا آب دلبری و ملاحت به جوی توست جانم ز عاشقی همه در جست و جوی توست

2 گر میل ‌آبها سوی دریا بود همه امروز میل آب ملاحت به جوی توست

3 روی تو آب روی همه نیکوان ببرد وین آب چشم من همه زان آب روی توست

4 گر سنگ از آب دیده من نرم شد چرا سختی هنوز در دل چون سنگ و روی توست

1 آب رویم برده ای و آتش اندر من زده من چو داغ از داغ عشق تو در آتش تن زده

2 آینه بردار و بنگر تا ز روی و موی خویش آتشی با دود بینی آتش اندر من زده

3 خرمن صبرم بدان بر باد شد کز زلف تو توده های مشک دیدم گرد مه خرمن زده

4 عارض و روی تو دایم طعنه در سوسن زنند لاله خود روی دیدی طعنه در سوسن زده

1 تا فتنه گشتم آن صنم سیم ساق را بگماشت بر سرم چو موکل فراق را

2 نامم صنم پرست نهادند عاشقان از بس پرستش آن صنم سیم ساق را

3 عشقش وثاق ساخت دلم را و هر زمان از آتش فراق بسوزد وثاق را

4 چشم و دلش به خون دلم متفق شدند تدبیر چیست دفع چنین اتفاق را