دلم را دیده عاشق کرد عاشق از ادیب صابر قصیده 57
1. دلم را دیده عاشق کرد عاشق
که دل را عشق لایق بود لایق
1. دلم را دیده عاشق کرد عاشق
که دل را عشق لایق بود لایق
1. هجر تو وباست هر کجا بر گذرد
زو پرده عمر و زندگانی بدرد
1. گر هیچ دلم به دلبری نگراید
گر در بر من دلی نباشد شاید
1. نه وعده و نه پیام و نه نامه و نه رسول
بدین دلیل نباشد مرا امید قبول
ادیب صابر یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 6 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای ادیب صابر معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: شرفالادباء شهابالدین ادیب صابر بن اسماعیل ترمذی (کشته شده به سال ۵۴۶ هجری قمری) از شعرای عهد سلجوقی و خوارزمشاهی بود.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار ادیب صابر را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.