وجود عاریتی دل درو نشاید از سعدی شیرازی مواعظ 1
1. وجود عاریتی دل درو نشاید بست
همانکه مرهم جان بود دل به نیش بخست
دردی به دل رسید که آرام از سعدی شیرازی مواعظ 2
1. دردی به دل رسید که آرام جان برفت
وان هر که در جهان به دریغ از جهان برفت
به اتفاق دگر دل به کس نباید از سعدی شیرازی مواعظ 3
1. به اتفاق دگر دل به کس نباید داد
ز خستگی که درین نوبت اتفاق افتاد
به هیچ باغ نبود آن درخت از سعدی شیرازی مواعظ 4
1. به هیچ باغ نبود آن درخت مانندش
که تندباد اجل بی‌دریغ برکندش
دل شکسته که مرهم نهد دگربارش؟ از سعدی شیرازی مواعظ 5
1. دل شکسته که مرهم نهد دگربارش؟
یتیم خسته که از پای برکند خارش؟
آسمان را حق بود گر خون بگرید از سعدی شیرازی مواعظ 6
1. آسمان را حق بود گر خون بگرید بر زمین
بر زوال ملک مستعصم امیرالمؤمنین
غریبان را دل از بهر تو خونست از سعدی شیرازی مواعظ 7
1. غریبان را دل از بهر تو خونست
دل خویشان نمی‌دانم که چونست