حسین منزوی

حسین منزوی

حسین منزوی
حسین منزوی

وقتی که تو روز از حسین منزوی اشعار پراکنده 44

اشعار پراکنده 44 ام از 142 اشعار پراکنده

وقتی که تو روز آفتابی را

🌙 حالت شب
شماره بیت
اندازه متن
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • 19
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28
  • 29
  • 30
  • 31
  • 32
  • 33
  • 34
  • 35
  • 36
  • 37
  • 38
  • 39
  • 40
  • 41
  • 42
  • 43
  • 44
  • 45
  • 46
  • 47
  • 48
  • 49
  • 50
  • 51
  • 52
  • 53
  • 54
  • 55
  • 56
  • 57
  • 58
  • 59
  • 60
  • 61
  • 62
  • 63
  • 64
  • 65

1 وقتی که تو روز آفتابی را

2 در کوچه ی پرسه های پاییزی

3 با حس زنانه دوست میداری

4 احساسِ غرور میکند خورشید

5 وقتی که سحر، هنوز خواب آلود

6 از بستر خود، کناره می گیری

7 شب با خورشید کینه می ورزد

8 کو را ز تو دور میکند خورشید

9 هر صبح که بار می دهی با لطف

10 در مقدم خویش عاشقانت را

11 پیش از همه با صدای بیدارش

12 اعلام حضور می کند خورشید

13 در غلتاغلت خواب قیلوله

14 وقتی که شعاع آرزومندش

15 از پنجره بر تن تو می تابد

16 احساس سرور می کند خورشید

17 گفتند: زمین خاکی از جذبه

18 در حیطه آفتاب می چرخد .

19 اما تو که راه می روی گویند :

20 بر خاک عبور می کند خورشید

21 وقتی به غروب چشم می دوزی

22 پیش از رفتن برای فردا صبح

23 از چشم تو کاسه ی بلورش را

24 سر شار ز نور می کند خورشید

25 آنک آفاق، غرق لبخندی

26 آمیخته با رضایت و لذت

27 انگار که از تو خاطراتی را

28 در خویش مرور می کند خورشید …

29 ( اشعار حسین منزوی )

30 این سان که میخورد نفسم در گلو گره

31 این سان که می دهد همه جا بوی نیستی

32 بی آنکه ، خوب و بد ، خبری از تو بشنوم

33 احساس می کنم که تو در شهر نیستی

34 مردم گرفته و نگران و پریده رنگ

35 هریک بسان جویِ روان گشته ی غمی

36 وانگه به هم رسیده و ادغام می شوند

37 رود غمی به جانب دریای ماتمی

38 اما تو نیستی و در این پرسه بی تو من

39 جویی غریب و خسته و تنها و تک رو ام

40 دریای من تویی و در این جستجوی کور

41 سرگشته در هوای تو گمگشته  میدوم

42 دریای من ! کجات بجویم ؟ که هرطرف

43 مرداب گونه ای  است نهان در مسیر من

44 کی میشود نشان تو  – مرغابیان تو –

45 چونان طلایه ی تو عیان در مسیر من

46 حسین منزوی

47 صبح سحر که پرنگشوده است آفتاب

48 می آیی و سمند تو را عشق در رکاب

49 روشن به توست چشمم و در پیشوازِ تو

50 کوچکترین ستاره ی چشمانم آفتاب

51 بِشکُف که چتر باز کنی بر سرِ جهان

52 ای باغ نرگس ! ای همه چون غنچه در نقاب

53 ای چشمه ی زلال که با آرزوی تو

54 از صد سراب رد شده ام در هوای آب

55 ساقی!خمار می کُشدم گر نیاوری

56 از آن میِ هزار و دوصد ساله ام شراب

57 با کاهلی به پرده ی پندار مانده اند

58 ناباوران وصل تو ، جمعی ز شیخ و شاب

59 بیدار اگر به مُژده ی وصلت نمی شوند

60 با بیم تیغ تیز برانگیزشان زخواب

61 آری وجودِ حاضر و غائب شنیده ام

62 ای آنکه غیبت تو پُر است از حضور ناب

63 با شوق وصل ، دست ز عالم فشانده ایم

64 جز تو به شوق ما چه کسی می دهد جواب؟

65 ( اشعار حسین منزوی )

عکس نوشته
کامنت

سوالات متداول درباره شعر وقتی که تو روز آفتابی را

شاعر شعر وقتی که تو روز آفتابی را چه کسی است ؟

شاعر شعر وقتی که تو روز آفتابی را حسین منزوی می باشد.

شعر وقتی که تو روز آفتابی را در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 14 سروده شده است.

قالب شعر وقتی که تو روز آفتابی را چیست ؟

قالب شعر وقتی که تو روز آفتابی را اشعار پراکنده است

مضمون اصلی شعر وقتی که تو روز آفتابی را چیست؟

این شعر در دسته‌بندی اجتماعی, پندآموز, شعر شاد, شعر فارسی, شعر قشنگ, شعر کوتاه, طبیعت, عارفانه, عاشقانه, غمگین, مرگ, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن اجتماعی, پندآموز, شعر شاد, شعر فارسی, شعر قشنگ, شعر کوتاه, طبیعت, عارفانه, عاشقانه, غمگین, مرگ, می‌نوشی است.
حسین منزوی

وقتی که تو روز از حسین منزوی اشعار پراکنده 44

اشعار پراکنده 44 ام از 142 اشعار پراکنده
بنر