1 همه روح، خسته مادر! همه دل شکسته مادر!

2 همه تن تکیده مادر! همه رگ گسسته مادر!

3 تو رها و ما اسیران ز غم تو گوشه گیران

4 همه ما به دام مانده، تو ز بند رسته مادر!

5 دم رفتن است باری نظری که تا ببینی

6 که چگونه خانه بی تو، به عزا نشسته مادر!

7 سفری است اینکه میلش نبود به بازگشتی

8 همه رو به بی نهایت سفرت خجسته مادر!

9 حسین منزوی

10 شهاب زر نکشیدی شب سیاهم را

11 گلی به سر نزدی آفتاب و ماهم را

12 پرنده ای که به نام تو بود از لب من

13 پرید و برد به همراه خود نگاهم را

14 رسیده و نرسیده به اوج سوزاندی

15 به هرم صاعقه ای بال مرغ آهم را

16 بهار را به تمامی ندیده غارت کرد

17 سموم فتنه به ناگه گل و گیاهم را

18 مسیر خفته چنان در غبار آتش و دود

19 که گم کند دلم و دیده راه و چاهم را

20 به هر طریق که رفتم غم تو پیشاپیش

21 کمین گرفته و بر بسته بود راهم را

22 تمام عمر به رنج و شکنجه محکومم

23 که می دهم همه تاوان اشتباهم را

24 حسین منزوی

25 پر گشودیم و به دیوار قفس ها خوردیم

26 وه که در حسرت یک بال پریدن مردیم

27 فدیه واری است به زیر قدم گل، باری

28 نیمه جانی که ز چنگال خزان در بردیم

29 مشت حسرت به نوازش نرسیده خشکید

30 ناتمامیم که در غنچه ی خود پژمردیم

31 سهم خاکیم لبی از نم مان تر نشده

32 خود گرفتم می صافیم و گرفتم دُردیم

33 تا چه آریم به کف وقت درو؟ ما که به خاک

34 جز تنی خسته و قلبی نگران نسپردیم

35 خم نکردیم سر سرو به فرمان ستم

36 گر چه با تیشه ی توفان ز کمر تا خوردیم

37 زهرخندی که نچید از لب مان دوزخ نیز

38 آه از این میوه ی تلخی که به بار آوردیم

39 ( اشعار حسین منزوی )

40 در انتظار تو تا كي سحر شماره كنم؟

41 ورق ورق شب تقويم كهنه پاره كنم؟

42 نشانه هاي تو بر چوب خط هفته زنم

43 كه جمعه بگذرد و شنبه را شماره كنم

44 براي خواستن خير مطلقي كه تويي

45 به هر كتاب ز هر باب استخاره كنم

46 شب و خيال و سراغ تو،باز مي آيم

47 كه بهت خانه ي در بسته را نظاره كنم

48 تو كي ز راه ميايي كه شهر شبزده را

49 به روشنايي چشمم چراغواره كنم؟

50 ز ياس هاي تو مشتي بپاشم از سر شوق

51 به روي آب و قدح را پر از ستاره كنم

52 هزار بوسه ي از انتظار لك زده را

53 نثار آن لب خوشخند خوشقواره كنم

54 هنوز هم غزلم شوكراني است الا

55 كه از لب تو شكرخندي استعاره كنم

56 حسین منزوی