مادر! گناه از نادر نادرپور اشعار پراکنده 40

1 مادر! گناه زندگیم را به من ببخش

2 زیرا اگر گناه من این بود ، از تو بود

3 هرگز نخواستم که ترا سرزنش کنم

4 اما ترا به راستی از زادن چه سود ؟

5 در دل مگو که از تو و رنج تو آگهم

6 هرگز مرا چنانکه خودستی گمان مدار

7 هرگز فریب چهره ی آرام من مخور

8 هرگز سر از سکوت مدامم گران مدار

9 من آتشم که در دل خود سوزم ای دریغ

10 من آتشم که در تو نگیرد شرار من

11 دردم یکی نبود که زودش دوا کنی

12 آن به که دل نبندی ازین پس به کار من

13 مادر !‌ من آن امید ز کف رفته ی توام

14 کز هر چه بگذری ، نتوانی بدو رسید

15 زان پیشتر که مرگ تنم در رسد ز راه

16 مرگ دلم ز مردن صد آرزو رسید

17 هر شب که در به روی من آهسته وکنی

18 در چشم خوابنک تو خوانم ملامتت

19 گویی به من که باز چه دیر آمدی ، چه دیر

20 بس کن خدای را که تبه شد سلامتت

21 از بیم آنکه رنج ترا بیشتر کنم

22 می خندمت به روی و نمی گویمت جواب

23 مادر! چه سود ازین که بهم ریزم این سکوت ؟

24 مادر !‌ چه سود از این که براندازم این نقاب ؟

25 تا کی بدین امید که ره در دلم بری

26 بندی نگاه خود به نگاه خموش من ؟

27 تا کی همین که حلقه ب در آشنا کنم

28 آهنگ گامهای تو اید به گوش من ؟

29 مادر !‌ من آن امید ز کف رفته ی توام

30 درد مرا مپرس و گناه مرا ببخش

31 دانی ، خطای بخت من است آنچه می کنم

32 پس این خطای بخت سیاه مرا ببخش

33 مادر !‌ تو بی گناهی و من نیز بی گناه

34 اما سزای هستی ما ، در کنار ماست

35 از یکدگر رمیده و بیگانه مانده ایم

36 وین درد ، درد زندگی و روزگار ماست

37 (اشعار نادر نادرپور)

38 جهانا ! فسون تو ام بی اثر شد

39 نگیرد مرا جذبه ی مهر و ماهت

40 نه آن زعفرانی فروغ غروبت

41 نه آن لعلگون پرتو صبحگاهت

42 جهانا !‌ ملال از تو دارم

43 ملالی که آغاز و پایان ندارد

44 ملالی که سامان نگیرد

45 ملالی که درمان ندارد

46 تو زین پیش ، زیباتر از حال بودی

47 دریغا که امروز ، دیگر نه آنی

48 مرا پیر کردی و خود پیر گشتی

49 جهانا ! تو قدر جوانی چه دانی ؟

50 مرا روزها مرد و امید ها مرد

51 ترا آسمان ها نوید سفر داد

52 همه گشتی و گشتی و باز گشتی

53 سپس آسمانت فریبی دگر داد

54 من اینک نه آنم که بودم

55 تو اینک نه آنی که بودی

56 تو با رنج خود ، کاستی از نشاطم

57 بر اندوه بی انتهایم ،‌ بر عذابم فزودی

58 جهانا !‌ ملال از تو دارم

59 ملالی که پایان ندارد

60 ملالی که سامان نگیرد

61 ملالی که درمان ندارد

62 (اشعار نادر نادرپور)