1 به دیدارم بیا هر شب، در این تنهایی ِ تنها و تاریک ِ خدا مانند

2 دلم تنگ است

3 بیا ای روشن، ای روشن‌تر از لبخند

4 شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهی‌ها

5 دلم تنگ است

6 بیا بنگر، چه غمگین و غریبانه

7 در این ایوان سرپوشیده، وین تالاب مالامال

8 دلی خوش کرده‌ام با این پرستوها و ماهی‌ها

9 و این نیلوفر آبی و این تالاب مهتابی

10 بیا ای همگناه ِ من درین برزخ

11 بهشتم نیز و هم دوزخ

12 به دیدارم بیا، ای همگناه، ای مهربان با من

13 که اینان زود می‌پوشند رو در خواب‌های بی گناهی‌ها

14 و من می‌مانم و بیداد بی خوابی

15 در این ایوان سرپوشیدهٔ متروک

16 شب افتاده ست و در تالاب ِ من دیری ست

17 که در خوابند آن نیلوفر آبی و ماهی‌ها، پرستوها

18 بیا امشب که بس تاریک و تن‌هایم

19 بیا ای روشنی، اما بپوشان روی

20 که می‌ترسم ترا خورشید پندارند

21 و می‌ترسم همه از خواب برخیزند

22 و می‌ترسم همه از خواب برخیزند

23 و می‌ترسم که چشم از خواب بردارند

24 نمی‌خواهم ببیند هیچ کس ما را

25 نمی‌خواهم بداند هیچ کس ما را

26 و نیلوفر که سر بر می‌کشد از آب

27 پرستوها که با پرواز و با آواز

28 و ماهی‌ها که با آن رقص غوغایی

29 نمی‌خواهم بفهمانند بیدارند

30 شب افتاده ست و من تنها و تاریکم

31 و در ایوان و در تالاب من دیری ست در خوابند

32 پرستوها و ماهی‌ها و آن نیلوفر آبی

33 بیا ای مهربان با من!

34 بیا ای یاد مهتابی!