1 ما تکیه داده نرم به بازوی یکدگر

2 در روحمان طراوت مهتاب عشق بود

3 سرهایمان چو شاخهء سنگین ز بار و برگ

4 خامش ، بر آستانه محراب عشق بود

5 گوئی فرشتگان خدا در کنار ما

6 با دستهای کوچکشان چنگ میزدند

7 در عطر عود و نالهء اسپند و ابر دود

8 محراب راز پاکی خود رنگ میزدند

9 پیشانی بلند تو در نور شمع ها

10 آرام و رام بود چو دریای روشنی

11 با ساقهای نقره نشانش نشسته بود

12 در زیر پلکهای تو رویای روشنی

13 من تشنهء صدای تو بودم که می سرود

14 در گوشم آن کلام خوش دلنواز را

15 چون کودکان که رفته ز خود گوش می کنند

16 افسانه های کهنهء لبریز راز را

17 آنگه در آسمان نگاهت گشوده شد

18 بال بلور قوس و قزح های رنگ رنگ

19 در سینه قلب روشن محراب می تپید

20 من شعله ور در آتش آن لحظهء درنگ

21 گفتم خموش «آری» و همچون نسیم صبح

22 لرزان و بی قرار وزیدم به سوی تو

23 اما تو هیچ بودی و دیدم هنوز هم

24 در سینه هیچ نیست به جز آرزوی تو