بستهٔ زلف تو شوریده‌سرانند از فروغی بسطامی غزل 273

1 بستهٔ زلف تو شوریده‌سرانند هنوز تشنهٔ لعل تو خونین‌جگرانند هنوز

2 ساقیا در قدح باده چه پیمودی دوش که حریفان همه در خواب گرانند هنوز

3 حال عشاق تو گل‌های گلستان دانند که به سودای رُخَت جامه‌درانند هنوز

4 از غم سینهٔ سیمین تو ای سیمین‌ساق سنگ بر سینه‌زنان سیم‌برانند هنوز

5 نه همین مات جمال تو منم کز هرسو واله حسن تو صاحب‌نظرانند هنوز

6 کاش برگردی از این راه که ارباب امید در گذرگاه تو حسرت نگرانند هنوز

7 هیچ کس را نرسد دعوی آزادی کرد که همه بندهٔ زرین‌کمرانند هنوز

8 همت ما ز سر هردو جهان تند گذشت دیگران قید جهان گذرانند هنوز

9 کامی از ماهوَشان هیچ فروغی مطلب کز سر مهر به کام دگرانند هنوز