زتست پای گریزم ز تست دست از نشاط اصفهانی غزل 210

1 زتست پای گریزم ز تست دست ستیزم هم از تو با تو ستیزم هم از تو در تو گریزم

2 بعجز خویش نبردیم هست با تو و نازت وگر نه خشم تو داند که من نه مرد ستیزم

3 پس از نگاه بسویم اشارتی کن از ابرو فکندیم چو به تیری به تیغ زن که نخیزم

4 خیال طره ی تو اژدهای حادثه خوار است بپاس گنج دل از رنج نفس حادثه خیزم

5 حکایتی مگر آرم بنامه از خم زلفت ز سطر سلسله سازم ز نقطه غالیه بیزم

6 بیا ببزم حریفان ببین کرامت ساقی بجام صاف شراب و بکام خنجر تیزم

7 نشاط را چه ملامت کنی زمهر نکویان بگو ملامت آنکس که عقل داد و تمیزم