زلفت ز من حزین گریزد از سلیم تهرانی غزل 542

1 زلفت ز من حزین گریزد این خوشه ز خوشه چین گریزد

2 در دست تو گل ز شرم رویت وقت است در آستین گریزد

3 تیر تو ز صحبت دل ما با موزه ی آهنین گریزد

4 از آفت برق، دانه ی ما چون مور سوی زمین گریزد

5 تا کی ز جهان چو برق جستن؟ بیدرد! کسی چنین گریزد؟

6 از باده سلیم چون کشم دست؟ کی مور ز انگبین گریزد؟