زلفت که بر سمن گرهی عنبرین از کمال خجندی غزل 442

1 زلفت که بر سمن گرهی عنبرین زند توقیع حسن بر ورق یاسمین زند

2 مهریست نقش خاتم دولت که آفتاب آنرا ز مهر عارضی نو بر زمین زند

3 حیف است اگر به خاک سر کویت ای صنم رضوان دم از لطافت خلد برین زند

4 صورتگری که نقش تو بیند غریب نیست گر خط نسخ در رخ خوبان چین زند

5 ای شاهدی که شهد لبان چون قند تو صد بار طعنه بر شکر و انگبین زند

6 گرد از نهاد گوشه نشینان برآورد ترک کمانکش تو چو تیر از کمین زند

7 تا کی کمال را هوس خاک پای تو آبی ز دیده بر جگر آتشین زند