زلفت به پریشانی دل برد از عبید زاکانی غزل 103

1 زلفت به پریشانی دل برد به پیشانی دل برد به پیشانی زلف به پریشانی

2 گر زلف بیفشانی صد جانش فرو ریزد صد جانش فرو ریزد گر زلف بیفشانی

3 یک لحظه به پنهانی گر وصل تو دریابم گر وصل تو دریابم یک لحظه به پنهانی

4 صد بوسه به آسانی از لعل تو بربایم از لعل تو بربایم صد بوسه به آسانی

5 آخر نه مسلمانی رحم آر بر این مسکین رحم آر بر این مسکین آخر نه مسلمانی

6 می‌بینی و میدانی احوال عبید آخر احوال عبید آخر می‌بینی و می‌دانی