زینهار از دو ترک خونخوارت از آشفتهٔ شیرازی غزل 122

1 زینهار از دو ترک خونخوارت حذر از عقربان جرارت

2 داده خاتم لبت بزنهارم زآنسیه مست ترک خونخوارت

3 زآه درویش چون نیندیشی توئی آئینه آه زنگارت

4 از چه میخانه ی تو ای ساقی که پرستند مست و هشیارت

5 سرو خود را بیارم ای قمری تا که سازم زسرو بیزارت

6 گر تو شیرین پسر بمصر آئی یوسف از جان شود خریدارت

7 نخرم سحر جادوی بابل در بر چشمکان سحارت

8 تو که شب خفته ی ببستر ناز چه غم از عاشقان بیدارت

9 غیر خود بینیم که حاجب تست کس نه بینم که باشد اغیارت

10 برفکن بار نفس را از دوش تا بمنزل برد سبک بارت

11 فارغ از قید این و آن باشد هر که چون من شود گرفتارت

12 ساقیا می حلال خواهد خورد هر که در جام دید دیدارت

13 زاهد و برهمن چو آشفته ‏ گرد دیر و حرم طلبکارت

14 پرده دل بود مقام علی رو بدر پرده های پندارت

15 نافه چین بخون خورد غوطه ‏ در بر زلفکان عطارت