1 زیب اتراک جهان فخر هنرمندان عصر آن که چرخ بیهنر با بخت او پرخاش کرد
2 پیری آن غواص بحر حکمت و گنج و هنر شمهای از موشکافیهای پنهان فاش کرد
3 مثقبی باریکتر از فکر خود ترتیب داد سی و یک سوراخ در یک دانه خشخاش کرد
1 وصلم نصیب شد ز مددکاری رقیب یاران مفید بود بسی یاری رقیب
2 در شاه راه عشق کشیدم ز پای دل صد خار غم به قوت غمخواری رقیب
1 بر رخ پر عرق مکش سنبل نیم تاب را در ظلمات گم مکن چشمهٔ آفتاب را
2 گر به حیا مقیدی برقعی از حجاب کن پردهٔ رخ که پیش او باد برد نقاب را
1 به خوبی ذرهای بودی چه در کوی تو جا کردم به دامن گرم آتشپارهای اما خطا کردم
2 منت دادم به کف شمشیر استغنا که افکندی تن اهل وفا در خون ولی بر خود جفا کردم