زان پس که دل و دیده از انوری ابیوردی رباعی 172

1 ساقیا بادهٔ صبوح بیار دانهٔ دام هر فتوح بیار

2 قبلهٔ ملت مسیح بده آفت توبهٔ نصوح بیار

1 آرزوی روی تو جانم ببرد کافریهای تو ایمانم ببرد

2 از جهان ایمان و جانی داشتم عشق تو هم این و هم آنم ببرد

1 بی‌عشق توام به سر نخواهد شد با خوی تو خوی در نخواهد شد

2 آوخ که به جز خبر نماند از من وز حال منت خبر نخواهد شد