زین پیش لطف بود و کنون جور و کین همه
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 زین پیش لطف بود و کنون جور و کین همه اول چه بود آن همه؟ آخر چه این همه؟
2 خوبان، ز اهل درد شما را چه آگهی؟ ایشان نیازمند و شما نازنین همه
3 غمهای دوست، اندک و بسیار هر چه هست بادا نصیب این دل اندوهگین همه!
4 ای دیده، از غبار رهش توتیا مجوی کز گریه تو گل شده روی زمین همه
5 گر ناگهان به سوی هلالی قدم نهی سازد نثار مقدم تو عقل و دین همه