مرا زین بیش درد دل نباید از جهان ملک خاتون غزل 709

1 مرا زین بیش درد دل نباید وگر دردم دهی دیگر نشاید

2 نشاید جور با یاران یکدل اگرچه دوستی در دل فزاید

3 چو سروش بر دو چشم خود نشانم به سوی ما اگر یک لحظه آید

4 اگر تخم جفا کارد به جانم به دم مهر گیاهِ او برآید

5 نگردم از وفایش تا توانم به عهدش گر جهان بر من سرآید

6 ز جورش گویم ای دل ترک او کن بر اینم جان من گر دلبر آید

7 دلا در راه عشقش سر فدا کن به پیش ما دمی کان دلبر آید