زانجا که نگاهش بمن افتاد از نشاط اصفهانی رباعی 25

1 وقت آن شد که ز میخانه در آیم سر مست لب ساغر بلب و طره ی ساقی در دست

2 کف زنان، دست فشان، از دو جهان بر دو جهان پرده بردارم و بیرون فکنم هرچه که هست

1 آگاه کسی ز کار ما نیست کاو را نظری به یار ما نیست

2 ماییم و دلی خراب و آن نیز یک روز باختیار ما نیست

1 حاصل انجام جز کشته ی آغاز نیست ناصح مشفق مگر آگه از این راز نیست

2 خویش اگر کینه جوست لازم روی نکوست سرو سر افراز را سر کشی از ناز نیست