زانجا که فریب طبع دلدار از مجد همگر رباعی 133

1 چیست آن گوهر که می زاید ز دو دریا روان صورت آن در ولیکن باشدش از جزع جان

2 همچو باران لیک او را از دو خورشید است اثر کآن دو خورشید جهان بین را از آن باشد زیان

1 گرفتم رای پیوندی نداری به عشوه هم زبان بندی نداری

2 به لابه تا کی ات گویم مرا باش بگو آری که سوگندی نداری

1 یا آن دل گم گشته به من باز رسانید یا جان ز تن رفته به تن باز رسانید

2 یا جان بستانید زمن دیر مپائید یا یار مرا زود به من باز رسانید