زمویت سنبل بویا شکسته از آشفتهٔ شیرازی غزل 1029

1 زمویت سنبل بویا شکسته زرویت لاله حمرا شکسته

2 رخت کرده کساد گل بگلزار قدت سرو سهی را پا شکسته

3 غلامان سر کوی تو غلمان بهشتت جنت حورا شکسته

4 دلم بشکست چشم مستش و گفت که مستی شیشه صهبا شکسته

5 که پیوست آن شکست طره با هم بنام ایزد چه پا برجا شکسته

6 نکردت رخنه در دل از چه شیرین اگر چه کوهکن پارا شکسته

7 باوج آسمان عشق جبریل پر و بال جهان پیما شکسته

8 زسنگ انداز بام قلعه عشق سر نه گنبد مینا شکسته

9 دل آشفته را میمانی ایزلف که می آئی زسر تا پا شکسته

10 کلاهی دارم از خاک در دوست که تاج قیصر و دارا شکسته

11 سپاه خصم را درویش این در بیمن همت مولا شکسته