امشب زمی چو مجلس دلدار از جویای تبریزی غزل 480

1 امشب زمی چو مجلس دلدار گرم شد بازار گل فروشی رخسار گرم شد

2 جان را ز فیض عشق تعلق بود به جسم چندان بتافت مهر که دیوار گرم شد

3 بر من از این باده مپیما می نگاه سوزد دلم به سینه که بسیار گرم شد

4 برداشت چون نقاب ز رخ بزم در گرفت هنگامه ای ز شعلهٔ دیدار گرم شد

5 جویا چو مهر مطلع انوار فیضهاست آن سرکه از پیالهٔ سرشار گرم شد