زمهر روی تو هر ذره ماه تابانست از اسیری لاهیجی غزل 97

1 زمهر روی تو هر ذره ماه تابانست ز تاب پرتو حسن تو عقل حیرانست

2 بیابیا که ز درد تو ناتوان گشتم بجز نظر بجمالت بگو چه درمانست

3 اگر چه شاهد رویت ز خلق گشت نهان عیان بدیده ماشد هرآنچه پنهانست

4 بیک کرشمه ربودی قرار و صبر از دل کنون ز شوق تو مارانه سر نه سامانست

5 بغیر یار درین دار نیست دیاری خیال غیر اگر هست پیش نادانست

6 فنا نگشته خلاصی مجوز دست فراق بوصل دوست رسیدن نه کار آسانست

7 بیا و جای اقامت بملک عشق طلب که کوی زهد اسیری نه جای رندانست