1 خانۀ زال داشت یک روزن تنگ مانند منفذ سوزن

2 تابش خور چو رشتۀ باریک اندر آمد به خانۀ تاریک

3 زال مسکین چو آن شعاع بدید رشته پنداشت پیش باز دوید

4 تا کند ریسمان به کلافه رای درآفه چیست جز یافه

5 چونکه با روزن او برابر شد مدرک قرص چشمۀ خور شد

6 بانگ برداشت تا غریوی خاست کافتاب اندرون خانۀماست

7 عارفی گفتش ای بعیدالذّات تو کجائی و او کجا هیهات

8 کی درآید همیبهکنج چنین قرص چندین هزار مثل زمین

9 کلخن ملک و گلشن ملکوت کنج ناسوت و هودج لاهوت؟!

10 چرخ سان گرد خویش می​گردی زان سررشته را تو گم کردی

11 سر این رشته را چو باز کنی کار بر خویشتن دراز کنی