1 زان روز که زاهد به ریا پی بردهست چون صبح، دلش گرم و نفس افسردهست
2 شب زنده بسی داشت، ولیکن به سخن دل را نکند زنده دمش، گر مردهست
اولین نفری باشید که نظر میدهید ✨
1 صوت بلبل را شنیدم ناله زاری نداشت آسمان در نُه قفس چون من گرفتاری نداشت
2 بر دل تنگم ندانم عافیت را در که بست با وجود آنکه این ویرانه دیواری نداشت
1 از زبان من غرض گو گرنه حرفی تازه بست بار اوراق تغافل را چرا شیرازه بست؟
2 ای که گویی نیست با معشوق کاری عشق را محمل لیلی که غیر از عشق بر جمازه بست؟
1 رغیرتم پوشیده از چشم بدان، خوب مرا داده جا در پرده دل طفل محجوب مرا
2 مدعی بر خویش میپیچد چو مکتوب از حسد ناگرفت از دست قاصد یار مکتوب مرا
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به
دیدگاهها **