زان غمزه ناوکی بمن آید از اسیری لاهیجی غزل 303

1 زان غمزه ناوکی بمن آید ز هر طرف یارب مباد تیر بلا را دگر هدف

2 آمد ندا ز یار که گر مست و عاشقی درکش بذوق جام فنا را و لاتخف

3 چون سوختم برآتش عشقش ملک بدوش برعرش برد مسند عزم ازین شرف

4 آنان که آستین ز دو عالم فشانده اند آورده اند دامن دلدار را بکف

5 هرکس ز شوق یار سراید سرود غم زاهد به لااله و مطرب بچنگ و دف

6 خورشید روی یار زهر ذره ظاهرست بگشای چشم باطن و بنگر ز هر طرف

7 تابد درون جان اسیری هزار مهر من حب نوربخشک یا شحنة النجف