زان پیش که دل ز جان برآید از عراقی غزل 112

1 زان پیش که دل ز جان برآید جان از تن ناتوان برآید

2 بنمای جمال، تا دهم جان کان سود بر این زیان برآید

3 ای کاش به جان برآمدی کار این کار کجا به جان برآید؟

4 کارم نه چنان فتاد مشکل کان بی‌تو به این و آن برآید

5 هم از در تو گشایدم کار کامم همه زان دهان برآید

6 بر درگهت آمدم به کاری کان بر تو به رایگان برآید

7 نایافته جانم از تو بویی مگذار که ناگهان برآید

8 بنواز به لطف جانم، آن دم کز کالبدم روان برآید

9 کام دل خستهٔ عراقی از لطف تو بی‌گمان برآید