زاهد مستیم و از رضی‌الدین آرتیمانی رباعی 69

1 ای راندهٔ درگاه تو خواری و عزیزی پیدا ز تو هر چیز ندانم تو چه چیزی

2 ما هیچ ورای تو ندیدیم و نبینیم ای آنکه بتحقیق، ورای همه چیزی

1 مرا در دل غم جانانه‌ای هست درون کعبه‌ام بتخانه‌ای هست

2 ز لب مهر خموشی بر ندارم که در زنجیر من دیوانه‌ای هست

1 آنچنان داده عشق جوش مرا که ز سر رفته عقل و هوش مرا

2 عقل کلی شده فراموشم بسکه مالیده عشق گوش مرا