زاهد از دنیا پی تحصیل از جویای تبریزی غزل 330

1 زاهد از دنیا پی تحصیل سیم و زر گذشت رشته شد گردآور گوهر چو از گوهر گذشت

2 عافیت خواهی مرو بیرون زحد اعتدال می کشد گر آب حیوان است چون از سرگذشت

3 بی تکلف می توان تاج سر افلاک گفت آنکه را چون مهر انور از سر افسر گذشت

4 قصهٔ طولانی زلف تو دارم بر زبان تا قیامت کی تواند شد تمام این سرگذشت

5 غرق عصیان است جویا همچو درد می دلت یاری از ساقی کوثر جو که آب از سرگذشت