زاهد از خشکی است کز مینا از جویای تبریزی غزل 1044

1 زاهد از خشکی است کز مینا کند پهلو تهی ساحل لب تشنه از دریا کند پهلو تهی

2 از نسیم حرف سرد این نصیحت پیشگان شمع بزم ما مباد از ما کند پهلو تهی

3 شهرتش چون قاف بر اطراف عالم می دود همچو عنقا آنکه از دنیا کند پهلو تهی

4 در هراسند اهل دل از صحبت دیوانگان بحر از سیلاب از آن جویا کند پهلو تهی