زاهد از روی تو تا چند مرا از کمال خجندی غزل 433

1 زاهد از روی تو تا چند مرا توبه دهد گو دعا کن که خدایش ز ریا توبه دهد

2 گفته ای بردر منه بس کن ازین ناله و آه کس ندیدم که گدا راز دعا توبه دهد

3 عاشق روی نرا زین دو برون کاری نیست با رقیبش کشد از عشق تو با توبه دهد

4 پیش لبهای تو از دعوی کوچک دهنی غنچه ها را همگی باد صبا توبه دهد

5 شیخ در دور لب او به کسی توبه نداد همه رفتند به میخانه کرا توبه دهد

6 رایگان دل برد آن ابرو و زین ناید باز شوخ کج باز که او را ز دغا توبه دهد

7 مرشد آن نیست که از می دهدت توبه کمال مرشد آنست که از تو به تو را توبه دهد