زاهدان بی‌حد خلل در از آشفتهٔ شیرازی غزل 471

1 زاهدان بی‌حد خلل در کار مستان می‌کنند میکده بستند و منع می‌پرستان می‌کنند

2 گویی آگه نیستند از بینش پیر مغان کاین همه قلب و دغل در کار مستان می‌کنند

3 مطرب عشاق دستان ساز کن از تار عشق گو بهل در کار ما چندان که دستان می‌کنند

4 می‌کشد در روز روشن رند بازاری قدح زاهدان این کار را اندر شبستان می‌کنند

5 عرض روبه بازی زاهد بنایی می‌کنم لاجرم شیران مکان اندر نیستان می‌کنند

6 پیش ازین طفلان مزن تو لاف از حکمت حکیم گر فلاطونی تو را طفل دبستان می‌کنند

7 چون خلیل آشفته داری صبر اگر اندر بلا آتش نمرود را بر تو گلستان می‌کنند

8 جست برق ذوالفقار از دست پیر می‌فروش زد به آنانی که عیب می‌پرستان می‌کنند