زاهدان با شاهدان همخانه‌اند از همام تبریزی غزل 71

1 زاهدان با شاهدان همخانه‌اند گرد هر شمعی دو صد پروانه‌اند

2 اهل دل در بت پرستی آمدند شاهدان بت، دیده‌ها بتخانه‌اند

3 با پری‌رویان نماند عقل و هوش جمله معذورند اگر دیوانه‌اند

4 روی خوب آیینه خود ساختند در سر زلف بتان چون شانه‌اند

5 از لب معشوق می‌نوشند می فارغ از خم‌خانه و پیمانه‌اند

6 عارفان ما را ملامت می‌کنند آن گران‌جانان ز دل بیگانه‌اند

7 مردم بینا دل جوهرشناس چون همام اندر پی دردانه‌اند