زاهدا چند به طاعات مراعات مرا از جامی غزل 23

1 زاهدا چند به طاعات مراعات مرا طاق محراب تو را کنج خرابات مرا

2 تو و مسجد من و میخانه چه خوانی هر دم سوی آفتکده از مأمن آفات مرا

3 قبله حاجتم ایوان در میکده بس برمگردان رخ ازین قبله حاجات مرا

4 گشته ام محو حقیقت برو ای واقعه بین بردل ساده مکش نقش خیالات مرا

5 کی کشم محنت تاریکی ازین گونه که تافت نور خورشید رخت از همه ذرات مرا

6 سطوت عشق تو گنجایی هیچم نگذاشت نه غم نفی بود نی سر اثبات مرا

7 به نکونامی زهدم چه ستایی جامی چون به بدنامی عشق است مباهات مرا