زفیض فکر شب ها چون به از جویای تبریزی غزل 1005

1 زفیض فکر شب ها چون به دور شمع، پروانه به گرد خاطرم گردند معنی های بیگانه

2 بتابد نور حسن ازدیده بر دلهای دیوانه چو بر ویرانه ها عکس چراغ از روزن خانه

3 چه خونها می خورم تا برخورم بر شعر رنگینی دلم را غنچه دارد فکر معنی های بیگانه

4 خبردار دل خود باش گر خال رخش دیدی که دام دلفریبی در جهان گسترده این دانه

5 کلیدی را که با قفل دلم افتد سروکارش فرو ریزد هلال آساش می ترسم که دندانه

6 به دستی تیغ و دستی تشت غلتم بر سر راهش به این افسون نگاهی واکشم زان چشم رندانه

7 شب غم در خیال شمع رویش مردم چشمم ز مژگان می‌زند بال تپش جویا چو پروانه