نقشبندان زآب و رنگ و گل از جویای تبریزی غزل 461

1 نقشبندان زآب و رنگ و گل چو تصویرش کنند پیچ و تاب جوهر جان صرف تحریرش کنند

2 قصر دل از پستی همت خراب افتاده است صاحب اقبال آن مردان که تعمیرش کنند

3 جان آزاد آخر از قید بدن گردد رها تا کی از موج نفس پابند زنجیرش کنند

4 راز پنهانی که در صد پردهٔ کتمان غنود بی زبانانت به چندین رنگ تقریرش کنند

5 با سرشتم درد او آمیخت جویا از نخست تربت عاشق زخون دیده تخمیرش کنند