ز خاک کوی تو بوی عبیر از امیرعلیشیر نوایی غزل 151

1 ز خاک کوی تو بوی عبیر می‌آید که سوی دلشدگان دلپذیر می‌آید

2 شهی که ملک جهان را به ظلم کردی اسیر هنوز ناشده سویت اسیر می‌آید

3 حلال گشت به چشم تو خون من گرچه هنوز از دهنت بوی شیر می‌آید

4 به کوی عشق که خود قتلگاه عشاق است کآن طرف ز اسیران نفیر می‌آید

5 همی‌پرد ز طرب چشمم ای فلک هش دار مگر که شاه به سوی فقیر می‌آید

6 چه روزگار نکو بود وصل ای فانی که گه‌گهم به خیال و ضمیر می‌آید