1 ز صوت بلبل اندر بوستان فرزانه می گرید جنون مست از نوای جغد در ویرانه می گرید

2 در این ماتم سرا، با مصلحت دانی مصاحب شو که در بازار می خندد، و (هم) در خانه می گرید

3 شراب های های گریه ام، ساقی قدح می کن که عاشق بی قدح می گرید و مستانه می گرید

4 ز اشکش بسترم تر شد، ولی از ناز و استغنا بدان ماند که بر بیگانهٔ بیگانه می گرید

5 کجا در روز محنت غمگسار کس شود، عرفی که می گرید به روز خویش و بی دردانه می گرید